วันพุธที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

ข้าวแช่บ้านวรรณโกวิท

ชุดข้าวแช่

          ข้าวแช่ที่รสดีจริงๆหารับประทานไม่ง่ายนัก เพราะเป็นอาหารที่ต้องเตรียมนาน มีเครื่องปรุงมาก หากจะทำเองที่บ้านก็จุกจิกมาก ดังนั้น ทุกฤดูร้อน ข้าวแช่จึงเป็นอาหารแก้ร้อนประจำเทศกาลที่ภัตตาคารหลายแห่งใช้เป็นตัวชูโรงในการขาย แต่ละร้าน ก็มีจุดเด่นแตกต่างกันไป ตามตำรับของตน เช่นบางแห่งพริกหยวกอร่อย บางแห่งลูกกะปิอร่อย บางแห่งปลาแห้งรสดี เป็นต้น
บันไดหน้าบ้าน
          บ้านวรรณโกวิท เป็นร้านอาหารที่เปิดในบ้าน ซึ่งเจ้าของใช้อยู่อาศัยจริง จัดโต๊ะให้ลูกค้าในห้องอาหาร และระเบียง รับคนได้ไม่มากนัก เมื่อเดินเข้าไปเราจึงรู้สึกเหมือนไปทานอาหารบ้านญาติผู้ใหญ่ มากกว่าไปร้านอาหาร รีบถอดรองเท้าก่อนเข้าบ้านตามความเคยชิน เจ้าของไม่ได้พยายามตกแต่งส่วนรับรองลูกค้าเพื่อให้ดึงดูดใจ ร่องรอยของกาลเวลามองเห็นได้อยู่ทั่วไป ดูจริงใจยิ่งนัก
          ข้าวแช่ที่นี่ ลูกกะปิรสดีไม่หวาน พริกหยวกก็ใช้หมูเนื้ออย่างดี ไม่ติดมัน อร่อยมาก เขาเสิร์ฟข้าว น้ำ น้ำแข็งแยกต่างหาก เติมข้าวได้ถ้าต้องการ แต่ที่เห็นว่าตำรับบ้านนี้แปลก ก็คือเนื้อปลายีแล้วผัดหวานเหนียวๆ ใช้แทนปลาแห้ง เขามีขนมให้ในชุดข้าวแช่ด้วย ขนมนั้นแล้วแต่แม่ครัวจะจัด วันที่เราไปเป็นบัวลอยเผือก น้ำกะทิข้น มัน เห็นก็รู้ว่าขูดมะพร้าวเองไม่ใช้กะทิสำเร็จรูป เป็นมื้อที่ทำให้นึกย้อนเวลากลับไปได้ดีทีเดียว

น้ำและน้ำแข็งสำหรับข้าวแช่
ข้าวตังหน้าตั้งทานเล่น