ขนมสอดไส้ใบตองสด

ใบตองยังสดอยู่เลย

ประสาเด็กชอบเที่ยว วันก่อนนั้นพวกเราไปถ่ายรูปแถวลพบุรีกัน แล้วเพื่อนก็เลยลากไปบ้านคุณป้าที่สิงห์บุรี นอนเล่นกันอยู่จนบ่าย บังเอิ๊น-บังเอิญ วันนั้นคุณป้าทำขนมสอดไส้พอดี เราเลยได้ชิมกัน แต่มันไม่ยักเหมือนสอดไส้ที่ขายกันในกรุงเทพแฮะ ในกรุงเทพ แม่ค้าเขาเอาขนมไปนึ่งให้สุก พอแกะห่อออกมา แป้งมันก็จะเปื้อนสีใบตองเขียวๆ ก่อนทานจะได้กลิ่นใบตองนึ่งนิดหน่อย

          แต่ขนมที่บ้านคุณป้ามันเป็นใบตองสด เด็กอยากรู้เลยไปถามคุณป้าว่า “คุณป้าคะ ทำยังไงขนมจึงสุกได้โดยที่ใบตองยังสดอยู่” คุณป้าหัวเราะ “เออ...ลูกช่างสังเกตดี” แล้วเลยเล่าให้ฟังว่า สอดไส้แบบนี้เป็นตำราโบราณ ไส้เขาก็ทำเหมือนกันนั่นแหละ คือกวนมะพร้าวขูดกับน้ำตาลปึกผสมเกลือลงไปนิดหน่อย ให้รสหวานกำลังดี แห้งแล้วก็อบไส้ด้วยควันเทียนอบไว้สักวันหนึ่ง วันรุ่งขึ้นก็ทำแป้งหุ้มไส้ โดยนวดแป้งข้าวเหนียวผสมน้ำดอกอัญชันให้เข้ากันดี แล้วนำมาปั้นเป็นก้อนกลมหุ้มไส้มะพร้าวกวน นึ่งให้สุก วางบนใบตองที่จะใช้ห่อ เสร็จแล้วจึงกวนส่วนผสมของตัวแป้งให้ข้น และสุกกำลังดี ตักตัวขนมโปะลงบนไส้ แล้วห่อเลย ความยากของการทำงานวิธีนี้อยู่ที่การรู้จังหวะ ว่าแป้งได้ที่หรือยัง แป้งต้องข้นพอดี ถ้าเหลวไป หรือข้นไป ก็จะห่อไม่ได้ มันยุ่งยากมากขนาดนี้ คนสมัยใหม่เขาก็เลยใช้วิธีนึ่งเอาเสียเลย จะได้แน่ใจว่าขนมสุกแน่ ใครไม่เคยทานขนมสอดไส้ใบตองสดมาก่อน ก็จะไม่ทราบหรอกว่า เวลาเปิดห่อมาแล้วได้กลิ่นหอมจางๆของกะทินั้น มันสุนทรีย์ขนาดไหน